Edmund Herondale był Nocnym Łowcą, który opuścił Clave, po spotkaniu i zakochaniu się w przyziemnej Linette Owens. Razem mieli troje dzieci : Ellę, Williama oraz Cecily.
Biografia[]
Wczesne życie[]
Urodzony w 1835 r. Edmund stracił rodziców w młodym wieku i od tamtej chwili wychowywali go Fairchildowie z Instytutu Londyńskiego, gdzie dorastał. [1]
Przez długi czas Edmund był nonszalancki i beztroski, często szukał przygody i najróżniejszych sposobów na wzburzenie swoich przełożonych. Ze względu na swoje naturalne piękno, Edmund był także podziwiany przez dziewczęta, faktu tego był świadom i cieszył się z niego. Kiedy miał czternaście lat, Edmund zabił swojego pierwszego demona, którego duch został uwięziony w Pyxis.
W 1857 roku doszło do spotkania Nefilim z Enklawą Londynu i Podziemnych, gdzie miały zostać podjęte decyzje o warunkach Porozumienia. Edmund, wraz z innym młodym mężczyzną starszym od niego i Charlotte Branwell, postanowili podsłuchiwać. Herondale zwrócił uwagę Magnusa Bane'a i Camille Belcourt. Kiedy został poinformowany przez czterech starszych Nocnych Łowców, aby nie rozmawiał z Bane'em, Edmund pojechał za nim, by móc go poznać.
Tego samego wieczoru, po kilku drinkach i grach w klubie White, podczas spaceru po ulicach Londynu, Edmund i Magnus zauważyli, że Eidolon zagraża dwóm kobietom w podróży. Po interwencji, był oczarowany dziewczyną, którą uratował - Linette Owens.
Przez kilka tygodni od pierwszego spotkania, zakochany Edmund zalecał się do Linette. Oboje zaczęli się angażować, choć powstawały komplikacje: ponieważ Linette była spadkobierczynią w swoim majątku, czuła się zobowiązana do opieki nad tymi, którzy wciąż mieszkali w jej posiadłości i nie życzyła sobie dostąpić Wstąpienia. By być z nią, Edmund sam musiał zostać Przyziemnym. Choć rozdarty między życiem Nocnego Łowcy, którym się urodził, a kobietą, którą kochał, Edmund zdecydował, że nie chce żyć bez Linette i dostosuje się do Prawa. Wkrótce został pozbawiony Znaków i wygnany.[1]
Późniejsze życie[]
Edmund i Linette wrócili razem do Walii, gdzie założyli rodzinę. Przez wiele lat para wychowywała swoje dzieci, ze świadomością o istnieniu Świata Cieni, wiedząc, że krew Nefilim w nich będzie dominująca, za czym idzie posiadanie Widzenia. Nauczyli ich bać się i gardzić Nocnymi Łowcami, pozwalając im wierzyć, że są to potwory i mordercy, aby zniechęcać ich do wybrania tego życia.[2]
W 1873 roku jego jedyny syn, Will, przypadkowo wyzwolił Marbasa, Wielkiego Demona, który uwięziony był w Pyxis. Demon otruł i zabił siostrę Willa, Ellę, która próbowała obronić młodszego brata.
William, czując się winny śmierci siostry i obawiając się, że przyniesie więcej szkody swojej rodzinie, uciekł do Instytutu Londyńskiego, aby schronić się i zostać Nocnym Łowcą. Edmund i Linette poszli za nim z nadzieją, że zabiorą go z powrotem do Walii, niestety bezskutecznie.
Z biegiem czasu Edmund zaczął uzależniać się od alkoholu i hazardu, aby uniknąć smutku. Według jego córki, Cecily, to nie śmierć Elli była tego przyczyną, lecz dezercja Willa, która doprowadziła do rozpaczy głowy rodziny. Trwało to przez co najmniej trzy lata, po czym Edmund stracił dom rodzinny i fortunę w Walii. Następnie rodzina Herondale'ów zmuszona była przenieść się do Yorku w North Yorkshire w Anglii, gdzie Axel Mortmain zaproponował im Ravenscar Manor.
W 1878 roku Edmund i Linette utracili ostatnie dziecko, Cecily, która wyruszyła do Instytutu w Londynie. Bez wątpienia dziewczyna miała nadzieję, że Will wróci do domu. Ostatecznie pokochała życie Nocnego Łowcy i zaczęła prosić brata, aby przynajmniej napisał do rodziców i wyjawił im prawdę odnośnie jego odejścia.
Kilka tygodni po tym, jak Cecily odkryła, że Will planuje sam uratować Tessę, kazała mu obiecać, że jeśli przeżyją plan Mortmaina, odwiedzą swoich rodziców w Yorku, na co chłopak się zgodził. Kiedy wojna z Mistrzem i automatami dobiegła końca, William wywiązał się z obietnicy. Pomimo zakazów, Konsul Charlotte Branwell, która była blisko związana z Willem i Cecily, pozwoliła im potajemnie zobaczyć ich rodziców.
Will i Cecily, wraz z Tessą i Gabrielem, zostali przeniesieni do Yorkshire. Zarówno Edmund, jak i Linette, mimo że oszołomieni, byli zadowoleni z ich przybycia. Edmund przytulił Cecily, a Linette przytuliła Willa, kiedy zaś przedstawił im Tessę jako jego narzeczoną, ojciec zainteresował się relacją Gabriela z Cecily.
Przed tym pierwszym spotkaniem, niepewna Charlotte, postanowiła, że pozwoli im zobaczyć jeszcze Edmunda i Linette. Will i Cecily odwiedzali ich w Walii każdego roku w święta, podczas których ojciec piekł pierniki - jego specjalność. Przed śmiercią on i Linette poznali lepiej swoją synową oraz zięcia, po czym poznali również swoje wnuki.
Osobowość[]
Edmund był niegrzecznym młodzieńcem, żądnym przygód i dreszczy, gdziekolwiek mógł je znaleźć. Wykorzystywał swoją energię Nocnego Łowcy nie tylko na zabijanie demonów, ale również na własne potrzeby.
Zarówno Magnus, jak i Cecily, zauważyli, że w jego oczach widać błysk podniecenia, gdy uprawiał hazard, nie radząc sobie z życiem przyziemnego, którym sam postanowił się stać dawno temu.
Wygląd[]
Edmund był wysoki i barczysty. Miał jasnoniebieskie oczy oraz jasne włosy, które z wiekiem posiwiały się.
Relacje[]
Linette Owens[]
Przed spotkaniem Linette, Edmund nie wierzył, że jest kimś, kto kiedykolwiek pokochałby kogoś z wzajemnością, poślubił i miał złamane serce. Jednakże, gdy tylko spojrzał na Linette, zakochał się nagle, oczarowany jej zaciętością i odwagą.
Występowanie[]
- Kroniki Bane'a
- Mechaniczny Książę (pierwsza wzmianka)
- Mechaniczna Księżniczka
- Miasto niebiańskiego ognia (wspomniany)
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 Wampiry, ciasteczka i Edmund Herondale
- ↑ Mechaniczna Księżniczka